wtrącać
Look at other dictionaries:
wtrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtrącaćam, wtrącaća, wtrącaćają, wtrącaćany {{/stl 8}}– wtrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wtrącaćcę, wtrącaćci, wtrąć, wtrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącać się – wtrącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszać się w czyjąś rozmowę, dodawać coś od siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wtrącił się do rozmowy ze swoimi głupimi uwagami. Jest gadatliwa, zawsze musi się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącać – wtrącić [wsadzać – wsadzić] swoje trzy grosze — {{/stl 13}}{{stl 7}} odzywać się lub w inny sposób zaznaczać swoje zdanie, nie będąc proszonym, często przy dezaprobacie otoczenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącić — Wtrącać swoje trzy grosze zob. grosz 10 … Słownik frazeologiczny
wtrącić — dk VIa, wtrącićcę, wtrącićcisz, wtrąć, wtrącićcił, wtrącićcony wtrącać ndk I, wtrącićam, wtrącićasz, wtrącićają, wtrącićaj, wtrącićał, wtrącićany 1. «powiedzieć jakieś słowo, zdanie, wygłosić jakąś uwagę przerywając tok własnej lub czyjejś… … Słownik języka polskiego
wścibiać — ndk I, wścibiaćam, wścibiaćasz, wścibiaćają, wścibiaćaj, wścibiaćał, wścibiaćany wścibić dk VIa, wścibiaćbię, wścibiaćbisz, wścib, wścibiaćbił, wścibiaćbiony, pot. «wtykać, wsadzać, wkładać, wsuwać coś z trudem» Wścibiać palec w szparę. Wścibić… … Słownik języka polskiego
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
